سلام همراهان خوب من .
نزدیک ۱ ماه است که از شروع ترم می گذرد و همه ی کلاسها مون تشکیل شدن. از جو دانشگاه راضی هستم ولی خیلی امکانات کمی در اختیار داریم. خوب چه می شه کرد؟
دیروز یکی از بچه ها که هم رشته ای و هم اتاقی هستیم یه نام برای دوستاش نوشت که خیلی جالبه و من دقیقا اونو در ادامه ی این متن آورده ام. امید وارم تا انتها بخونیدش و از اوضاع و احوال ما در اینجا با خبر شوید.
(( مرکب درقلم مانند آب است خجالت می کشم خطم خراب است
سلام
دوستان گرانقدر وبزرگ مهر وعزیز سلام. امیدوارم حال همگی تان رو به بهبود باشد.
بهتر است ابتدا مطلبی را روشن سازم تا این نوشته را با خیال راحت تا آخر بخوانید و ان اینکه چرا با وجود تلفن نامه را برگزیدم؟ شاید به این خاطر بوده است که در نامه اخبار بیشتر ودقیق تری را از اوضاع خود می توان داد. آنچه که در تعارفات معمول تلفنی امکان پذیر نیست. به هر حال امیدوارم با این شرح کوتاه از افکار شوم خود مبنی بر اینکه چون خرجی نداشت و ارزانتر در می آمد برگشته باشید.
ما در وادی بوشهر که مردمانش ابوشهر نامندش حسب سر نوشت لنگرگاهی شد تا بیاموزیم علوم لنگرسازی را. این وادی هوای یکسره آفتابی دارد و از اسمانش گرما فرو ریزد و کلرها همچون یخچال همواره به کار خود سرگرمند به جز در زمستانش که گویند هوایش لطیف شود.
در این دیار که باید شهرک دولتی نامیدش بهترین عمارات را دولتیان بنا کرده اند و این شبه جزیره ایرانی که از روی خوش اقبالی یا بداقبالی یک جانب به خشکی دارد مدام در تردد این قشر است. و بازارگاهش .. بنازم بر قیمت اقلامش که دود از سر آدمی بر می خیزد و بسیار که در امر خرید نفس کم آرند و نیمه راه باز گردند. چنان گرانی بدان چنگ آویخته که قیمت اقلامش را در بازارهای پر زرق وبرق شمال و غرب تهران هم نیابی. اما گذشته از این مردمان خوبی دارد . تا به این جا بدشان را ندیده ایم و صفایی خاص دارند .
سالها دل طلب جام جم از ما می کرد
وانچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد
گوهری کز صدف کون ومکان بیرونست
طلب از گمشدگان لب دریا می کرد
مشکل خویش بر پیر مغان بردم دوش
کو به تائید نظر حل معما می کرد
دیدمش خرم وخندان قدح باده به دست
واندران آیینه صد گونه تماشا می کرد
گفتم این جام جهان بین به تو کی داد
گفت آن روز که این گنبد مینا می کرد
بی دلی در همه احوال خدا با او بود
او نمی دیدش و از دور خدایا می کرد
این همه شعبده ها عقل که می کرد اینجا
سامری پیش عصا و ید بیضا می کرد
گفت آن یار کزو گشت سر دار بلند
جرمش این بود که اسرار هویدا میکرد
فیض روح القدس ار باز مدد فرماید
دیگران هم بکنند انچه مسیحا می کرد
گفتمش سلسله زلف بتان از پی چیست
گفت حافظ گله ای از دل شیدا می کرد
منت دانشگاه خلیج فارس را که ترکش موجب از محرومیت از مدرک لیسانس و به خوابگاه اندرش مزید مردن است.
هر کلاسی که آغاز شود مستلزم گرمای ۸۰ درجه است و چون به پایان رسد مستوجب ۱۰ کیلو کاهش وزن . باران وسیل حمایلش همه جا رسیده و آفتاب گرم وسوزانش همه جا دمیده .
سلف دانشگاه را فرموده که طعام شاهانه بپزند و خوابگاه را گفته که اتاق را به کمتر از ۲۰ نفر ندهند.
در خبر است که به تازگی ساخت محوطه دانشگاه تمام شده و بچه ها از تخریب مجددش ترسیده.
محال است که صفهای سلف آب رود و کسی در اتاقش ز گرما خواب رود. رختهای بچه ها پهن شده روی پرده غافل از نقش های پشت پرده.
بنده همان به که در این ماه مهر روی بدین درس و کتاب آورم.
ورنه بدان نمره مطلوب پاس من نتوانم که به جای آورم.
مناجات دانشجویی