مناظره دیده و دل

        

شکایت کرد روزی دیده با  دل 
                                             
         که کار من شد از جور تو مشکل
ترا دادست دست شوق بر باد 
                                           مرا  کند ست  سیل   اشک  بنیاد
ترا گردیده جای آتش مرا آب
                                       تو زآسایش بری گشتی من ازخواب
زبس کاندیشه های خام کردی 
                                           مرا  و خویش  را  بد  نام  کردی 
زآنروزی که گردیدی تو مفتون 
                                          مرا آرامگه  شد  چشمه ی خون

تو اندر کشور تن پادشاهی 
                                          زوال  دولت   خود   چند  خواهی 
چرا باید چنین خود کام بودن
                                           اسیر   دانه ی  هر   دام   بودن
شدن هم صحبت دیوانه ای چند
                                         حقیقت  جستن  از افسانه ای چند
زبحر
عشق موج فتنه پیداست 
                                      هرآنکو دم ز جانان زد زجان کاست 
بگفت ای دوست تیرطعنه تاچند
                                        من از دست تو افتادم  در این  بند
تو رفتی ومرا همراه بردی 
                                         به  زندانخانه ی 
عشقم   سپردی
مرا کار توکرد آلوده دامن 
                                        تو اول  دیدی  آنگه  خواستم  من
بدست جور کندی پایه ای را 
                                        در آتش  سوختی  همسایه ای  را

مرا درکودکی شوق دگربود
                                        خیالم  زین  حوادث   بی خبر  بود
 نه می خوردم غم ننگی ونامی
                                         نه   بودم   بسته   بندی  و  نامی 
نه میپرسیدم ازهجر و وصالی
                                        نه  آگه بودم  از  نقص  و  کمالی
اگر سنگی  ز کوی  دلبر آمد
                                        ترا  بر  پای  و ما را  بر  سر آمد
بتی.گر تیر ز ابروی کمان زد
                                        ترا بر جامه  و ما را به  جان  زد
ترایک سوز وماراسوختن هاست
                                      ترا یک  نکته و ما را سخن هاست
توبوسی آستین ما آستان را
                                     تو بینی  ملک  تن ما  ملک  جان را
 ترا فرسوده گر روز سیاهی
                                       مرا  سوزاند  عالم  .  سوز   آهی

پروین اعتصامی                                   
        

 

نظرات 11 + ارسال نظر
سکوت سرد سه‌شنبه 28 تیر 1384 ساعت 06:38 ب.ظ http://sokootesard.persianblog.com

بر او ببخشایید ...


بر او که گاه گاه


پیوند دردناک وجودش را
،

با آبهای راکد و حفره های خالی از یاد می برد ...


و ابلهانه می پندارد که


حق زیستن دارد ...!


بر او ببخشایید ،


بر خشم بی تفاوت یک تصویر


که آرزوی دوردست تحرک


در دیدگان کاغذیش آب می شود ..




بر او ببخشایید ،


بر او که در سراسر تابوتش


جریان سرخ ماه گذر دارد و


عطرهای منقلب شب


خواب هزارسالهء اندامش را آشفته می کنند...


بر او ببخشایید ،


بر او که از درون متلاشی ست ،


اما هنوز پوست چشمانش از تصور ذرات نور می سوزد


و گیسوان بیهوده اش


نومیدوار از نفوذ نفسهای عشق می لرزد ...


ای ساکنان سرزمین سادهء خوشبختی ...


ای همدمان پنجره های گشوده در باران ...


بر او ببخشایید.......


بر او ببخشایید...


زیرا که مسحور است.........


زیرا که ریشه های هستی بارآور شما


در خاک های غربت او نقب میزند...........


و قلب زودباور او را


با ضربه های موذی حسرت ،


در کنج سینه اش متورم می سازند ...

شاد زی ....

بانو سه‌شنبه 28 تیر 1384 ساعت 09:39 ب.ظ http://banoo.blogsky.com

سلام

ممنون از نظرتون! لطف داشتید.

مرا درکودکی شوق دگربود

خیالم زین حوادث بی خبر بود

عالی بود

گل آفتابگردون چهارشنبه 29 تیر 1384 ساعت 12:24 ق.ظ http://brightsunflower.blogsky.com

شعر بسیار جالب و پر معنایی رو انتخاب کردی.

زهرا چهارشنبه 29 تیر 1384 ساعت 11:07 ق.ظ http://www.zahra-1365.blogsky.com

سلام
شعرای زیبایین دارینمن که خیلی خوشم اومد
ممنووووووووووووووووووووووووون که سر زدین

کاملیا چهارشنبه 29 تیر 1384 ساعت 05:48 ب.ظ http://kamelia.blogsky.com

سلام آقا جهانگیر
از اینکه فرصتی را پیش آوردید تا یادی از مرحوم پروین اعتصامی بکنیم و شعر زیبایش را بخوانیم بی نهایت سپاسگزارم
از اظهار لطفتان هم متشکر و ممنونم
ولی آقا جهانگیر با عرض معذرت من کاملیا هستم نه کامیلا فکر می کنم با کامیلا که در وبلاگ دیگری است اشتباه گرفته اید که البته اسم وبلاگ کامیلا را نمی دانم

مریم و سعید چهارشنبه 29 تیر 1384 ساعت 10:33 ب.ظ http://saghf.blogsky.com

سلام دوست مهربون . امروز تولد وبلاگ ما هست ! یادمه روز اول مریم گفت رسیدن ما به هم مثل رسیدن ۲ تا خط موازی به همه ! و من ۲ سال صبر کردم تا این تئوری رو نقض کنم ! خدا رو شکر خدایا شکرت !

سلامت پنج‌شنبه 30 تیر 1384 ساعت 10:27 ق.ظ http://sansiz.blogsky.com

سلام. دوست خوب . واقعا وبلاگت خوبه . می دونی چرا . آخه هم ساده هست و هم منظم . شعرهاش هم که محشره .

٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪
شاد باش و مسرور . یا علی

٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪٪

نی نی ناز پنج‌شنبه 30 تیر 1384 ساعت 11:33 ق.ظ

شلام
منی تو میلطفی به من
ممنونم
بازم بیا

سوسن جمعه 31 تیر 1384 ساعت 07:52 ق.ظ http://susans.parsiblog.com

سلام به نظر من یه کم عرض لوگو رو کوچک کن تا اون سفیدیش نیاد در ضمن اگه میخوای آمارت ۳ برابر شه به وباگم حتمآ سربزن یه روش جدیده بای تا های

المیرا و تنها جمعه 31 تیر 1384 ساعت 04:28 ب.ظ http://www.asemoun-hasty.blogsky.com

سلام نازنین خیلی قشنگ بود کلی لذت بردم ازت یاد میگیرم همینطور قشنگ بنویسم به قول فروغ پرنده مردنی است پرواز را به خاطر بسپار پیشم بیای خشحالم می کنی آرزو مند آرزو هات

امیر دوشنبه 10 مرداد 1384 ساعت 10:06 ق.ظ http://www.amir22.mihanblog.com

ویب لا گ با حالی داری به من هم سر بزن

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد