عشق باید باشد

                تا دلی ازشادی... بال وپر باز کند

                                             تا که مرغک بر شاخ
                                                              نغمه شور وشعف ساز کند
    عشق باید باشد
                          تا که آواز قناری
                                            به دلت بنشیند
                                                                تا نفسهای زمین
                                                                                           گرم شود 
                               وتو انگیزه بودن باشی
                                                           و تو انگیزه کامل گشتن

    عشق باید باشد
                              تا زمین رنگ حلاوت گیرد 
    

 عشق را با تبر رنگ و ریا

                    این چنین خسته و بی جان نکنید
                                                        با ریاکاری و تزویر و دروغ
                                                                               خیرگی با دل انسان نکنید

                  کافر عشق شدن نامردیست
                                                                 عشق را دست به دامان نکنید.

  دانی سر سودای تو دل در تب و تاب است 
                                      

                                    چشمم پی دیدار تو قلبم به عذاب است

     زنهار مرا در تب عشقت مگذار ی 

                               زیرا که لبم تشنه ی یک بوسه ی ناب است

ای خداوند کریم دادگر

                                  ای مرا دست بلندت تاج سر

  ای زمهرت عالمی در شور و حال

                                          ای رحیم و ای غفور و ذوالجلال

     گر نبری بند غم از پای ما

                                          وای ما و وای ما و وای ما

تبریک

سلام

روز دانشجو را به تمامی دانشجویان و اساتید  این آب وخاک تبریک گفته و امید وارم که دانشجویان عزیز  با تلاش و کوشش  و کسب توانمندیهای لازم در جهت ساختن  ایرانی آباد همت بگمارند.   

در زیر حکایت جالبی از کشکول شیخ بهایی آورده ام . امید است که مورد رضای شما دوستان واقع شود.

روزی مردی با عیالش مشغول غذا  خوردن بود و در میان سینی ایشان مرغ بریان شده ای قرار داشت . در آن حال سائلی به در خانه آمد و آنها او را مایوس کردند. اتفاق افتاد که مرد فقیر شد و زنش را طلاق داد و آن زن شوهر دیگری اختیارنمود. روزی شوهر با او غذا می خورد و مرغ بریانی نزد ایشان بود که ناگاه سائلی به در خانه آمد.آن مرد به عیالش گفت : این مرغ را به این سائل بده . و زن چون مرغ را به نزد سائل برد. دید شوهر اولش است . مرغ را به او داد وگریان برگشت.  شوهر از سبب گریه اش سوال کرد . گفت:سائل شوهر سابق من بود و قصه ی محروم نمودن آن سائل را نقل کرد .  شوهرش گفت : والله آن سائلی که محرومش نمودید من بودم.